Władza wykonawcza NIK, PRAWO
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Zgodnie z zapisami Konstytucji RP organami władzy wykonawczej są: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jako najwyższy przedstawiciel RP i Rada Ministrów kierująca administracją rządową. Rozdział V PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Art. 126.-Art. 145. Art. 126. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jest najwyższym przedstawicielem Rzeczypospolitej Polskiej i gwarantem ciągłości władzy państwowej. 2. Prezydent Rzeczypospolitej czuwa nad przestrzeganiem Konstytucji , stoi na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz nienaruszalności i niepodzielności jego terytorium. 3. Prezydent Rzeczypospolitej wykonuje swoje zadania w zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach. Prezydent funkcjonuje jako najwyższy reprezentant Państwa Polskiego oraz jako gwarant ciągłości funkcjonowania wszystkich organów władzy państwowej. Funkcja reprezentanta Prezydent reprezentuje Państwo Polskie w sposób ciągły, samą swą obecnością, nawet jeżeli nie podejmuje żadnego konkretnego działania. Natomiast funkcja gwaranta ciągłości władzy państwowej wciąga Prezydenta w mechanizm działania państwa. Są to działania podlegające obowiązkowi kontrasygnaty lub też stanowiące prerogatywy Prezydenta , wykonywane całkowicie samodzielnie bądź też w określonym przez przepisy współdziałaniu z innymi czynnikami. (wymienione w Art. 144 ust.3 Konstyt) Funkcje prezydentawymagające kontrasygnaty, czyli złożenia przez Prezesa Rady Ministrów podpisu pod aktem, który wcześniej podpisany został przez prezydenta Prerogatywy – akty, które nie podlegają obowiązkowi kontrasygnaty. Stworzone są one w celu wyłączenia pewnego zakresu działań prezydenta spod współdziałania z Radą Ministrów, nie są również objęte z tego tytułu kontrolą parlamentarną. Z kolei ustęp drugi wyraża cele. Do zadań tych należy; -" czuwanie nad przestrzeganiem Konstytucji " - a więc troska o to, aby przez nikogo nie doznawały uszczerbku (naruszenia) przepisy Konstytucji. -" stanie na straży suwerenności państwa " - czyli szczególna dbałość o zachowanie możliwie pełni władztwa publicznego przez organy państwa polskiego wobec wszelkich spraw publicznych na jego terytorium i wobec wszystkich podmiotów tam funkcjonujących. -" troska o bezpieczeństwo państwa " - czyli śledzenie, przeciwdziałanie, a w końcu zwalczanie wszelkich możliwych zagrożeń normalnego funkcjonowania państwa polskiego i jego obywateli. Wymaga to naturalnie szczególnej troski o sprawność zarówno Sił Zbrojnych RP, jak i formacji policyjnych. -" troska o nienaruszalność terytorium państwowego " - Prezydent musi przeciwdziałać wszelkim próbom cesji najmniejszej choćby części obszaru terytorialnego Polski, w tym również na przykład wód terytorialnych. -" troska o niepodzielność tego terytorium " - nie obejmuje to przeciwdziałania próbom nowych "rozbiorów", gdyż takie działania mieściłyby się już w ramach troski o suwerenność RP lub w ramach troski o nienaruszalność terytorium. Mieści się tu w szczególności przeciwdziałanie próbom zbyt mocnego wiązania się obszarów przygranicznych z zagranicznymi jednostkami terytorialnymi, choć naturalnie niesprzeciwianie się pożytecznej współpracy między nimi. Prezydent wykonuje swoje zadania w zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach. Nie może więc realizować zadań w dowolny sposób, może jedynie sięgać po kompetencje zawarte w Konstytucji i ustawach. Taka wykładnia art. 126 Konstytucji oznacza jednak i to, że sięganie przez Prezydenta po te kompetencje może następować tylko w sytuacji, gdy służy to realizacji któregoś z celów, wyrażonych w ust. 2 analizowanego artykułu. Art. 127. 1. Prezydent Rzeczypospolitej jest wybierany przez Naród w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich i w głosowaniu tajnym. 2. Prezydent Rzeczypospolitej jest wybierany na pięcioletnią kadencję i może być ponownie wybrany tylko raz . 3. Na Prezydenta Rzeczypospolitej może być wybrany obywatel polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 35 lat i korzysta z pełni praw wyborczych do Sejmu . Kandydata zgłasza co najmniej 100 000 obywateli mających prawo wybierania do Sejmu. 4. Na Prezydenta Rzeczypospolitej wybrany zostaje kandydat, który otrzymał więcej niż połowę ważnie oddanych głosów . Jeżeli żaden z kandydatów nie uzyska wymaganej większości, czternastego dnia po pierwszym głosowaniu przeprowadza się ponowne głosowanie . 5. W ponownym głosowaniu wyboru dokonuje się spośród dwóch kandydatów , którzy w pierwszym głosowaniu otrzymali kolejno największą liczbę głosów . Jeżeli którykolwiek z tych dwóch kandydatów wycofa zgodę na kandydowanie, utraci prawo wyborcze lub umrze, w jego miejsce do wyborów w ponownym głosowaniu dopuszcza się kandydata, który otrzymał kolejno największą liczbę głosów w pierwszym głosowaniu. W takim przypadku datę ponownego głosowania odracza się o dalszych 14 dni. 6. Na Prezydenta Rzeczypospolitej wybrany zostaje kandydat, który w ponownym głosowaniu otrzymał więcej głosów. Warunki ubiegania się o urząd prezydenta: posiadanie obywatelstwa polskiego, pełni praw wyborczych do Sejmu (zdolność do czynności prawnych, brak ciążącego wyroku sądowego o pozbawieniu praw publicznych lub wyborczych - art.62 ust. 2 Konstytucji) oraz ukończenie 35 lat, najpóźniej w dniu wyborów prezydenckich. Kandydatury na urząd Prezydenta mogą być zgłaszane, w myśl Konstytucji, przez grupy liczące co najmniej 100 000 wyborców. Prezydent wybierany jest na kadencję 5 letnią i może być ponownie wybrany tylko raz. Oznacza to, że jedna osoba może sprawować ten urząd maksymalnie 10 lat . Prezydent jest wybierany w wyborach powszechnych równych, bezpośrednich i w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością ważnie oddanych głosów, jeśli żaden kandydat nie uzyska bezwzględnej większości głosów, przeprowadza się 2 glosowanie, w którym biorą udział 2 kandydaci, którzy w pierwszym głosowaniu otrzymali kolejno największą liczbę głosów. Do wyboru wystarcza zwykła większość głosów. Art. 129. 1. Ważność wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej stwierdza Sąd Najwyższy . Art. 128. 1. Kadencja Prezydenta Rzeczypospolitej r ozpoczyna się w dniu objęcia przez niego urzędu . 2. Wybory Prezydenta Rzeczypospolitej zarządza Marszałek Sejmu na dzień przypadający nie wcześniej niż na 100 dni i nie później niż na 75 dni przed upływem kadencji urzędującego Prezydenta Rzeczypospolitej, a w razie opróżnienia urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej - nie później niż w czternastym dniu po opróżnieniu urzędu , wyznaczając datę wyborów na dzień wolny od pracy przypadający w ciągu 60 dni od dnia zarządzenia wyborów. Rozpoczęcie kadencji Prezydenta związane jest z dniem objęcia urzędu. Postanowienie to dotyczy także sytuacji, gdy do wyboru nowej głowy państwa doszło w wyniku krótszej kadencji poprzednika (zakończonej np. wskutek niemożności sprawowania urzędu z powodu choroby). Nowy Prezydent nie kończy wówczas kadencji swego poprzednika, ale rozpoczyna nową, własną kadencję. Art. 130. Prezydent Rzeczypospolitej obejmuje urząd po złożeniu wobec Zgromadzenia Narodowego następującej przysięgi : "Obejmując z woli Narodu urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, uroczyście przysięgam, że dochowam wierności postanowieniom Konstytucji, będę strzegł niezłomnie godności Narodu, niepodległości i bezpieczeństwa Państwa, a dobro Ojczyzny oraz pomyślność obywateli będą dla mnie zawsze najwyższym nakazem". Przysięga może być złożona z dodaniem zdania "Tak mi dopomóż Bóg". Moment rozpoczęcia kadencji Prezydenta został określony jednak nie w art.128, lecz w art.130 Konstytucji. Stwierdza on wyraźnie, że Prezydent "obejmuje urząd po złożeniu wobec Zgromadzenia Narodowego (...) przysięgi (...)". Uwaga, że może ona być złożona z dodatkowym zdaniem "Tak mi dopomóż Bóg" oznacza, że stanowisko Prezydenta jest dostępne dla osób różnych wyznań, jak też dla osób niewierzących. Rozwiązanie to jest zgodne z zasadami demokracji oraz wolności sumienia i wyznania. Art. 132. Prezydent Rzeczypospolitej nie może piastować żadnego innego urzędu ani pełnić żadnej funkcji publicznej, z wyjątkiem tych, które są związane ze sprawowanym urzędem. Wynika stąd m.in. zakaz piastowania przez Prezydenta innych stanowisk lub funkcji publicznych, z wyjątkiem tych, które są związane ze sprawowaniem urzędu. Objęcie urzędu zobowiązuje zatem Prezydenta do rezygnacji z zajmowanych dotąd urzędów czy stanowisk, łącznie z mandatem posła lub senatora . Art. 133. 1. Prezydent Rzeczypospolitej jako reprezentant państwa w stosunkach zewnętrznych: 1) ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe , o czym zawiadamia Sejm i Senat, 2) mianuje i odwołuje pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i przy organizacjach międzynarodowych, 3) przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołujące akredytowanych przy nim przedstawicieli dyplomatycznych innych państw i organizacji międzynarodowych. 2. Prezydent Rzeczypospolitej przed ratyfikowaniem umowy międzynarodowej może zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem w sprawie jej zgodności z Konstytucją. 3. Prezydent Rzeczypospolitej w zakresie polityki zagranicznej współdziała z Prezesem Rady Ministrów i właściwym ministrem. Prezydent reprezentuje państwo w stosunkach zewnętrznych. . . . Uprawnienia, kompetencje wykonywane za kontrasygnatą. Rola Prezydenta w stosunkach zewnętrznych jest szersza niż wynika to z przepisów Konstytucji. Ważną rolę w tej dziedzinie odgrywają wizyty Prezydenta w innych państwach, utrzymywane bezpośrednie kontakty Prezydenta z szefami państw obcych. Art. 134. 1. Prezydent Rzeczypospolitej jest najwyższym zwierzchnikiem Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W czasie pokoju Prezydent Rzeczypospolitej sprawuje zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej. 3. Prezydent Rzeczypospolitej mianuje Szefa Sztabu Generalnego i dowódców rodzajów Sił Zbrojnych na czas określony. Czas trwania kadencji, tryb i warunki odwołania przed jej upływem określa ustawa. 4. Na czas wojny Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, mianuje Naczelnego Dowódcę Sił Zbrojnych. W tym samym trybie może on Naczelnego Dowódcę Sił Zbrojnych odwołać. Kompetencje Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasady jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej określa ustawa. w stosunkach wewnętrznych: Prezydent jest najwyższym zwierzchnikiem Sił Zbrojnych, z tym że jest to zwierzchnictwo bierne. Jest ono przy tym sprawowane w sposób zróżnicowany. W okresie pokoju sprawuje je za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej, a więc z zachowaniem zasady cywilnej kontroli nad wojskiem. Natomiast w okresie wojny sprawuje je przez Naczelnego Dowódcę Sił Zbrojnych, którego mianuje na wniosek Prezesa Rady Ministrów i na jego wniosek może odwołać. Prezydent mianuje: a) Szefa Sztabu Generalnego, b) dowódców rodzajów Sił Zbrojnych, c) nadaje określone w ustawach stopnie wojskowe (mianuje na pierwszy stopień oficerski i nadaje stopnie generalskie). Art. 136. W razie bezpośredniego, zewnętrznego zagrożenia państwa Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Prezesa Rady Ministrów , zarządza powszechną lub częściową mobilizację i użycie Sił Zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Kompetencje Prezydenta jako najwyższego zwierzchnika Sił Zbrojnych są regulowane także na podstawie Art.136. Są to uprawnienia z których może korzystać tylko w razie bezpośredniego zewnętrznego zagrożenia państwa, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, gdyż z własnej inicjatywy Prezydent sam ich podejmować nie może , dotyczące zarządzania powszechnej lub częściowej mobilizacji i zarządzania użycia Sił Zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej. Inne kompetencje Prezydenta: Art. 137. Prezydent Rzeczypospolitej nadaje obywatelstwo polskie i wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego. W trakcie tej czynności Prezydent występuje jako reprezentant państwa i w sposób niejako naturalny zalicza do grona obywateli "swego" państwa osoby, które pragną znaleźć się w tym gronie,bądź wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego. Jest to czynność zwolniona z wymogu kontrasygnaty. Art. 138. Prezydent Rzeczypospolitej nadaje ordery i odznaczenia . Nagradzanie przyznaniem orderu lub innego odznaczenia jest tradycyjnym wyrazem uznawania czyichś zasług, wykazanych dla państwa na polu służby publicznej (cywilnej lub wojskowej). Nadawanie orderów i odznaczeń jest prerogatywą Prezydenta Art. 139. Prezydent Rzeczypospolitej stosuje prawo łaski . Prawa łaski nie stosuje się do osób skazanych przez Trybunał Stanu. Możliwość darowania lub zniesienia kary w przypadku indywidualnych wyroków skazujących w sprawach karnych, a nie w przypadku spotykających obywateli w ramach procesów innego rodzaju. Nie można obejmować prawem łaski Prezydenta możliwości zniesienia zasądzenia przez sąd cywilny odszkodowania obywatela na rzecz Skarbu Państwa itp. Art. 144. 1. Prezydent Rzeczypospolitej, korzystając ze swoich konstytucyjnych i ustawowych kompetencji, wydaje akty urzędowe. 2. Akty urzędowe Prezydenta Rzeczypospolitej wymagają dla swojej ważności podpisu Prezesa Rady Ministrów , który przez podpisanie aktu ponosi odpowiedzialność przed Sejmem. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy: 1) zarządzania wyborów do Sejmu i Senatu , 2) zwoływania pierwszego posiedzenia nowo wybranych Sejmu i Senatu, 3) skracania kadencji Sejmu w przypadkach określonych w Konstytucji , 4) inicjatywy ustawodawczej , 5) zarządzania referendum ogólnokrajowego , 6) podpisywania albo odmowy podpisania ustawy , 7) zarządzania ogłoszenia ustawy oraz umowy międzynarodowej w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, 8) zwracania się z orędziem do Sejmu, do Senatu lub do Zgromadzenia Narodowego , 9) wniosku do Trybunału Konstytucyjnego,(o konstytucyjność ustawy) 10) wniosku o przeprowadzenie kontroli przez Najwyższą Izbę Kontroli, 11) desygnowania i powoływania Prezesa Rady Ministrów, 12) przyjmowania dymisji Rady Ministrów i powierzania jej tymczasowego pełnienia obowiązków, 13) wniosku do Sejmu o pociągnięcie do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu członka Rady Ministrów, 14) odwoływania ministra, któremu Sejm wyraził wotum nieufności, 15) zwoływania Rady Gabinetowej, 16) nadawania orderów i odznaczeń, 17) powoływania sędziów , 18) stosowania prawa łaski, 19) nadawania obywatelstwa polskiego i wyrażania zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, 20) powoływania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego , 21) powoływania Prezesa i Wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego , 22) powoływania Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego , 23) powoływania prezesów Sądu Najwyższego oraz wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego, 24) wniosku do Sejmu o powołanie Prezesa Narodowego Banku Polskiego , 25) powoływania członków Rady Polityki Pieniężnej, 26) powoływania i odwoływania członków Rady Bezpieczeństwa Narodowego, Art. 131. Jeżeli Prezydent Rzeczypospolitej nie może przejściowo sprawować urzędu, zawiadamia o tym Marszałka Sejmu, który tymczasowo przejmuje obowiązki Prezydenta Rzeczypospolitej. Gdy Prezydent Rzeczypospolitej nie jest w stanie zawiadomić Marszałka Sejmu o niemożności sprawowania urzędu, wówczas o stwierdzeniu przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej rozstrzyga Trybunał Konstytucyjny na wniosek Marszałka Sejmu . W razie uznania przejściowej niemożności sprawowania urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Trybunał Konstytucyjny powierza Marszałkowi Sejmu tymczasowe wykonywanie obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej. W przypadku powstania przeszkody w sprawowaniu urzędu Prezydenta lub opróżnienia tego urzędu obowiązki Prezydenta z urzędu przejmuje Marszałek Sejmu . Konstytucja odróżnia dwie sytuacje. Pierwsza polega na tym, że Prezydent sam powiadamia Marszałka Sejmu o niemożności sprawowania urzędu i wówczas Marszałek przejmuje te obowiązki tymczasowo. Może jednak zaistnieć sytuacja, gdy Prezydent nie jest w stanie przekazać zawiadomienia, wówczas konieczny staje się udział Trybunału Konstytucyjnego, który rozstrzyga, czy istnieje przeszkoda w sprawowaniu urzędu. Trybunał działa w tym przypadku na wniosek Marszałka Sejmu i jeśli stwierdzi tę niemożność, powierza Marszałkowi tymczasowe wykonywanie obowiązków prezydenckich. Marszałek Sejmu nie wchodzi więc w prawo zastępowania w sposób automatyczny, a tylko w oparciu o rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego. W żadnym przypadku jednak Marszałek Sejmu nie przejmuje urzędu w sposób trwały , a więc do końca trwającej kadencji. Jego działania polegają tylko na tymczasowym wykonywaniu obowiązków prezydenckich. Jeśli Marszałek Sejmu nie może wykonywać obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej, obowiązki te przejmuje Marszałek Senatu . Opróżnienia urzędu Prezydenta przed upływem kadencji może nastąpić w sytuacji: Art. 131. 2. Marszałek Sejmu tymczasowo, do czasu wyboru nowego Prezydenta Rzeczypospolitej, wykonuje obowiązki Prezydenta Rzeczypospolitej w razie: 1) śmierci Prezydenta Rzeczypospolitej, 2) zrzeczenia się urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej, 3) stwierdzenia nieważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej lub innych przyczyn nieobjęcia urzędu po wyborze , 4) uznania przez Zgromadzenie Narodowe trwałej niezdolności Prezydenta Rzeczypospolitej do sprawowania urzędu ze względu na stan zdrowia , uchwałą podjętą większością co najmniej 2/3 głosów ustawowej liczby członków Zgromadzenia Narodowego, 5) złożenia Prezydenta Rzeczypospolitej z urzędu orzeczeniem Trybunału Stanu. 3. Jeżeli Marszałek Sejmu nie może wykonywać obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej, obowiązki te przejmuje Marszałek Senatu . 4. Osoba wykonująca obowiązki Prezydenta Rzeczypospolitej nie może postanowić o skróceniu kadencji Sejmu. Odpowiedzialność: Art. 145. 1. Prezydent Rzeczypospolitej za naruszenie Konstytucji, ustawy lub za popełnienie przestępstwa może być pociągnięty do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu . 2. Postawienie Prezydenta Rzeczypospolitej w stan oskarżenia może nastąpić uchwałą Zgromadzenia Narodowego podjętą większością co najmniej 2/3 głosów ustawowej liczby członków Zgromadzenia Narodowego na wniosek co najmniej 140 członków Zgromadzenia Narodowego . 3. Z dniem podjęcia uchwały o postawieniu Prezydenta Rzeczypospolitej w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu sprawowanie Rozdział VI RADA MINISTRÓW I ADMINISTRACJA RZĄDOWA Art. 146. 1. Rada Ministrów prowadzi politykę wewnętrzną i zagraniczną Rzeczypospolitej Polskiej . 2. Do Rady Ministrów należą sprawy polityki państwa nie zastrzeżone dla innych organów państwowych i samorządu terytorialnego . 3. Rada Ministrów kieruje administracją rządową . 3. Rada Ministrów jest organem władzy wykonawczej, który na co dzień kieruje państwem. 1. Prowadzi politykę wewnętrzną i zagraniczną Rzeczypospolitej. Nie oznacza to bynajmniej monopolu rządu, gdyż w zakresie tej polityki mają swe zadania do spełnienia i Prezydent, i parlament Ust. 2 wprowadza zasadę domniemania kompetencji Rady Ministrów. Stanowi bowiem, że do Rady Ministrów należą sprawy polityki państwa niezastrzeżone dla innych organów państwowych i samorządu terytorialnego. Oznacza to, że w przypadku wątpliwości kompetencyjnych sprawy rozstrzyga się zgodnie z tą zasadą. Kompetencje i zadania ; Art. 146. 4. W zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach Rada Ministrów w szczególności: 1) zapewnia wykonanie ustaw , 2) wydaje rozporządzenia , 3) koordynuje i kontroluje prace organów administracji rządowej ,celem jest zabezpieczenie jednolitości polityki państwa w dziedzinie wewnętrznej, sprawność działania tego aparatu. 4) chroni interesy Skarbu Państwa, 5) uchwala projekt budżetu państwa, 6) kieruje wykonaniem budżetu państwa oraz uchwala zamknięcie rachunków państwowych i sprawozdanie z wykonania budżetu, 7) zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz porządek publiczny, 8) zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa , Na tym odcinku stykają się kompetencje Prezydenta, Rady Ministrów i właściwych ministrów, którzy działają w myśl polityki wytyczonej przez rząd. 9) sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi , 10) zawiera umowy międzynarodowe wymagające ratyfikacji oraz zatwierdza i wypowiada inne umowy międzynarodowe, Powołanie rządu następuje w 3 etapach; Etap I Art. 154. 1. Prezydent Rzeczypospolitej desygnuje Prezesa Rady Ministrów , który proponuje skład Rady Ministrów . Prezydent Rzeczypospolitej powołuje Prezesa Rady Ministrów wraz z pozostałymi członkami Rady Ministrów w ciągu 14 dni od dnia pierwszego posiedzenia Sejmu lub przyjęcia dymisji poprzedniej Rady Ministrów i odbiera przysięgę od członków nowo powołanej Rady Ministrów. 2. Prezes Rady Ministrów, w ciągu 14 dni od dnia powołania przez Prezydenta Rzeczypospolitej, przedstawia Sejmowi program działania Rady Ministrów z wnioskiem o udzielenie jej wotum zaufania . Wotum zaufania Sejm uchwala bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. I – Prezydent desygnuje premiera i powierza mu misję sformowania rządu, następnie powoduje rząd w składzie proponowanym przez premiera. Następuje to w 14 dni od pierwszego posiedzenia Sejmu. Prezes RM przedstawia program rządu, wnosi o udzielenie wotum zaufania (bezwzględna większością głosów). Nie uzyskanie wotum kończy się misją utworzenia rządu. Etap II Art. 154. 3. W razie niepowołania Rady Ministrów w trybie ust. 1 lub nieudzielenia jej wotum zaufania w trybie ust. 2 Sejm w ciągu 14 dni od upływu terminów określonych w ust. 1 lub ust. 2 wybiera Prezesa Rady Ministrów oraz proponowanych przez niego członków Rady Ministrów bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Prezydent Rzeczypospolitej powołuje tak wybraną Radę Ministrów i odbiera przysięgę od jej członków. II – inicjatywa przechodzi w ręce sejmu – w ciągu 14 dni sejm wybiera prezesa RM i proponowany przez niego skład rządu uchwałą podjęta bezwzględną większością głosów. Jeśli większość ta wystąpi, prezydent jest zobowiązany powołać rząd. Jeśli nie, próba kończy się niepowodzeniem. Etap III Art. 155. 1. W razie niepowołania Rady Ministrów w trybie art. 154 ust. 3 Prezydent Rzeczypospolitej w ciągu 14 dni powołuje Prezesa Rady Ministrów i na jego wniosek pozostałych członków Rady Ministrów oraz odbiera od nich przysięgę. Sejm w ciągu 14 dni od dnia powołania Rady Ministrów przez Prezydenta Rzeczypospolitej udziela jej wotum zaufania większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów . 2. W razie nieudzielenia Radzie Ministrów wotum zaufania w trybie określonym w ust. 1, Prezydent Rzeczypospolitej skraca kadencję Sejmu i zarządza wybory. III – inicjatywa wraca do Prezydenta. Powołuje on Prezesa RM w takim trybie, jak w etapie I, jednak w Sejmie do uchwalenia wotum zaufania wystarczy zwykła większość głosów. Jeśli powołanie rządu w tym trybie nie nastąpi, Prezydent skraca kadencję Sejmu i zarządza nowe wybory. Art. 147. 1. Rada Ministrów składa się z Prezesa Rady Ministrów i ministrów . 2. W skład Rady Ministrów mogą być powoływani wiceprezesi Rady Ministrów. 3. Prezes i wiceprezes Rady Ministrów mogą pełnić także funkcję ministra. 4. W skład Rady Ministrów mogą być ponadto powoływani przewodniczący określonych w ustawach komitetów. Konstytucja Stwierdza wyraźnie, iż w skład Rady Ministrów "mogą być powoływani wiceprezesi". O tym, czy to nastąpi decyduje premier. [ Pobierz całość w formacie PDF ] |