W2, Matematyka
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
1 Wykład2.Przegl¡dfunkcjielementarnych 1 Definicja Funkcj¦ f:R!R + ( x; je±li x 0; x je±li x <0 x 7! nazywamywarto±ci¡bezwzgl¦dn¡. 2 T WIERDZENIE Zachodzi: 1. jxj=jxj, 2. jxyj=jxjjyj, 3. jx+yjjxj+jyj. 3 Przykład 1. j2(3)j=j6j=6=23=j2jj3j, 2. j23j=j1j=15=2+3=j2j+j3j, 3. j23j=j5j=5=2+3=j2j+j3j, 4. x+y 2 2 jx+yj jxj+jyj 2 , a zatem warto±¢ bezwzgl¦dna jest funkcj¡ wypukł¡. 4 Definicja Wielomianemstopnia n 2N 0 nazywamy funkcj¦ p n :R!Rdan¡ wzorem p n (x)=a n x n +a n1 x n1 ++a 1 x+a 0 ; gdzie a j s¡ liczbami rzeczywistymi oraz a n 6=0. Liczby a j nazywamywspółczynnikamiwielomi- anup n . 5 Definicja Iloraz dwóch wielomianów nazywamyfunkcj¡wymiern¡. Jego dziedzin¡ jest zbiór tych liczb rzeczywistych, dla których mianownik jest ró»ny od zera. 6 Przykład 1. x 7! x1 x+1 , x 2Rnf1g, x 2 +1 , x 2R, 3. x 7! x1 x 2 1 , x 2Rnf1;1g, 4. x 7! 1 x+1 , x 2Rnf1g s¡ funkcjami wymiernymi. Ka»dy wielomian jest funkcj¡ wymiern¡, poniewa» daje si¦ zapisa¢ w postaci p(x) 1 . = 1 2. x 7! x1 2 7 Definicja Niech a b¦dzie dowoln¡ stał¡. Funkcj¦ x 7! x a ; zdefiniowan¡ na zbiorze liczb rzeczywistych dodatnich, nazywamyfunkcj¡pot¦gow¡. 8 Przykład x 7! x 2 3 = 1 p 2 =e p 2lnx 3 p x 2 ; x 7! x Funkcja pot¦gowa jest monotonicznie rosn¡ca dla a >0, stała dla a=0i monotonicznie malej¡ca dla a <0. Jest wypukła dla a 0oraz dla a 1, wkl¡sła dla a 2[0;1]. W ka»dym z tych wypadków warto±¢ funkcji w jedynce wynosi jeden (1 a =1). + Zachodz¡ nastp˛uj¡ce zale»no±ci: (ab) x =a x b x ; a b x = a x b x ; a x+y =a x a y ; a xy = a x a y ; a xy =(a x ) y : Po podstawieniu x=0do czwartego wzoru wynika st¡d: a y =a y : 9 Przykład [(a 1=2 +b 1=2 )(a 1=2 +5b 1=2 )(a 1=2 +2b 1=2 )(a 1=2 2b 1=2 )]: 2a+3 p ab p p ab+9b 2a+3 =[a+6a 1=2 b 1=2 +5b(a4b)]: 2a+3 ab p ab p b(2 p a+3 p r b a = 3 b) p a(2 p a+3 p b) =3 10 Przykład Funkcj¦ pot¦gow¡ mo»na przedstawi¢ jako zło»enie funkcji wykładniczej i logarytmu: x a =(e lnx ) a =e alnx : 11 Definicja Niech a b¦dzie stał¡ wi¦ksz¡ od0. Funkcj¦ f:R!R + ; x 7! a x ; natywamyfunkcj¡wykładnicz¡. = 6 3 Je±li a >1, funkcja jest monotonicznie rosn¡ca, jes¨i a <0, to jest ona monotonicznie malej¡ca. W obu przypadkach zachodzi f(0)=1. + Szczególnym przypadkiem funkcji wykładniczej jest funkcja x 7! e x , gdzie e 2;7182818 jest podstaw¡ logarytmu naturalnego. Funkcj¦ t¦ oznaczamy równie» jako x 7!exp(x). 12 Definicja Liczbae jest granic¡ ci¡gu 1+ 1 n n przy n !1 i wynosi około2;7182818. Stanowi ona podstaw¦logartymunaturalnego. Odpowiada to warto±ci kapitału po roku oszcz¦dzania w przypadku oprocentowania składanego przy warto±ci wkładu równej1, oprocentowaniu rocznym100% i naliczaniu odsetek w sposób ci¡gły. 13 T WIERDZENIE Zachodzi nast¦puj¡ca równo±¢: 1+ r n n lim n!1 =e r : Oznacza to, »e e r jest warto±ci¡ kapitału po roku oszcz¦dzania w przypadku oprocentowania składanego przy warto±ci wkładu równej1, oprocentowaniu rocznym r i naliczaniu odsetek w sposób ci¡gły. 14 Definicja ALogarytmopodstawiea 2(0;1)[(1;1)to funkcja ze zbioruR + naR, która ka»dej liczbie x przyporz¡dkowuje y takie, »e a y =x: Zapisujemy to jako log a x=y: 15 Przykład log 3 27=3 poniewa» 3 3 =27; log 2 1=0 poniewa» 2 0 =1; log 4 1 4 ; log 4 97= 1 2 poniewa» 49 1 2 =7: Logarytm jest monotonicznie rosn¡cy i wkl¦sły, jes±li a >1, oraz monotonicznie malej¡cy i wypukły, je±li a <1. W obu przypadkach (zauwa»,»e a 6=1z definicji) mamylog1=0. Bezpo±rednio z definicji wynika a log a x =x: 16 T WIERDZENIE Zachodz¡ nast¦puj¡ce zale»no±ci: 4 =1 poniewa» 4 1 = 1 4 1.log a (xy)=log a x+log a y, 2.log a (x=y)=log a xlog a y, 3.log a (x n )=nlog a x, 4.log a b= 1 log b a if b 6=1, 5.log a blog b c=log a c. 17 Przykład Dowoód wzorulog a (xy)=log a x+log a y: Oznaczmylog a x przez X, alog a y przez Y , wówczas: a log a x+log a y =a X+Y =a X a Y =a log a x a log a y =xy; a zatem log a x+log a y=log a (xy): 18 Przykład log 2 12=log 2 (2 2 3)=log 2 2 2 +log 2 3=2+log 2 3; log 7 p 7 7= 1 log 7 7 p 7 = 1 log 7 (77 1=2 ) = 1 log 7 (7 1+1=2 ) = 1 log 7 7 3=2 = 1 3=2 = 2 3 : 19 Definicja Logarytmnaturalnyto logarytm o podstawie a, oznaczany symbolemln.Logarytm dziesi¦tnyto logarytm o podstawie10, oznaczany symbolemlog. 20 Przykład lnx=ln10logx 2;302585093logx logx=logelnx 0;434294482lnx 21 Definicja Je»eli płaski k¡t skierowany ustawi si¦ tak, »e jego wierzchołek znajduje si¦ w pocz¡tku prostok¡tnego układu współrz¦dnych O, pierwsze rami¦ k¡ta pokrywa si¦ z pierwsz¡ dodatni¡ półosi¡ układu, a jego drugie rami¦ jest dowoln¡ półprost¡ le»¡c¡ w płaszczy¹nie układu, wychodz¡c¡ z punktu O oraz zawieraj¡c¡ pewien punkt M=(x;y), którego odległo±¢ od O wynosi1, to funkcjetrygonometrycznek¡ta skierowanego b¦d¡ okre±lone wzorami: sin=y (sinuns); cos=x (cosinuns); tg= y x dla 6= 2 +k; k 2Z (tangens); ctg= x y dla 6=+k; k 2Z (cotangens); sec= 1 y dla 6= 2 +k; k 2Z (secans); cosec= 1 x dla 6=+k; k 2Z (cosecans): 5 22 Definicja Funkcjecyklometryczne(kołowe)to funkcje odwrotne do funkcji trygonometrycznych ograniczonych do pewnych przedziałów. Funkcje trygonometryczne rozpatrywane na tych przedzi- ałach s¡ ró»nowarto±ciowe i maj¡ funkcje odwrotne. 1.arcussinusarcsinjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji sinus rozpatrywanej na przedziale[=2;=2]. W przedziale tym sinus jest funkcj¡ rosn¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡) – wobec czego ma funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale[1;1](czyli obrazie przedziału[ 2 ; wzgl¦dem funkcjisin). 2.arcuscosinusarccosjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji cosinus rozpatrywanej na przedziale [0;]. W przedziale tym cosinus jest funkcj¡ malej¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡) – wobec czego ma funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale[1;1](czyli obrazie przedziału [0;]wzgl¦dem funkcjicos). 3.arcustangensarctgjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji tangens rozpatrywanej na przedziale (=2;=2). W przedziale tym tangens jest funkcj¡ rosn¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡) – wobec czego ma funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale(1;+1)(czyli obrazie przedziału(=2;=2)wzgl¦dem funkcjitg). 4.arcuscotangensarcctgjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji cotangens rozpatrywanej na przedziale (0;). W przedziale tym cotangens jest funkcj¡ malej¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡), wobec czego ma funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale(1;+1)(czyli obrazie przedziału(0;)wzgl¦dem funkcjictg). 23 Definicja Dofunkcjihiperbolicznychzalicza si¦ nast¦puj¡ce funkcje: 2 , 2.cosinushiperbolicznycosh= e x +e x 2 , 3.tangenshiperbolicznytgh= sinhx coshx , 4.cotangenshiperbolicznyctgh= coshx sinhx , 5.secanshiperbolicznysech= 2 e x +e x , 6.cosecanshiperbolicznycosech= 2 e x e x . 2 ] 1.sinushiperbolicznysinh= e x e x [ Pobierz całość w formacie PDF ] |