W magicznej krainie Dennisona, pedagogika lecznicza
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Literka.pl - W magicznej krainie Dennisona. W magicznej krainie Dennisona. Data dodania: 2011-01-30 19:07:59 Autor: Jest to konspekt zajęć otwartych dla rodziców w grupie dzieci 6-letnich, związanych z realizacją innowacji pedagogicznej "Gimnastyka Mózgu® wsparciem w osiągnięciu gotowości szkolnej wśród dzieci 6-letnich", prowadzonej przeze mnie w roku szkolnym 2010/2011. TEMAT ZAJĘĆ: W magicznej krainie Dennisona. CELE OGÓLNE: — zapoznanie rodziców z metodą Paula Dennisona– Gimnastyką Mózgu® — utrwalenie ćwiczeń z zakresu kinezjologii edukacyjnej CELE OPERACYJNE: — dziecko zwiększa efektywność uczenia się poprzez stosowanie prostych ćwiczeń ruchowych pozwalających na przekroczenie linii środkowej ciała, — dziecko jest świadome znaczenia roli ruchu, wody i tlenu w życiu człowieka, — dziecko kształtuje orientację przestrzenną, — dziecko potrafi niwelować napięcie mięśni szyi, — dziecko poprzez ćwiczenia potrafi zintegrować pracę mózgu i ciała, — dziecko doskonali koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową, — dziecko nabywa umiejętności relaksacji i wizualizacji, — dziecko potrafi współpracować w grupie — rodzice znają podstawowe zasady metody Gimnastyki Mózgu® FORMY ORGANIZACYJNE: — praca z całą grupą, — praca indywidualna, METODY: — Gimnastyka Mózgu® Paula Dennisona ŚRODKI DYDAKTYCZNE: listy od Dennisona, wrota z kolorowego kartonu, kubki z wodą, CD z odgłosami wody, CD„Kinezjologia w zabawie”, odtwarzacz CD, kartonowe krople wody, szklanka z kartonu, klej, taśma klejąca, markery, białe kartki z bloku A4, mazaki, biała włóczka, kinezjologiczne rymy, naklejki. PRZEBIEG ZAJĘĆ: WPROWADZENIE: Nauczycielka informuje dzieci, że dzisiaj wybierają się w podróż na planetę Dennisona. Jednak, aby dostać się na ową planetę muszą przejść przez 3 wrota, w których ukryte są zadania. Każde wykonane zadanie gwarantuje przejście przez wrota. Zanim jednak wyruszą w podróż, Dennison ma dla nich wiadomość. Nauczyciel czyta list przygotowany przez Dennisona: Kiedy byłem małym chłopcem, nie mogłem nauczyć się czytać. Pomimo wielu lat spędzonych w szkole, zawsze miałem duże problemy z nauką. Moja mama czytała mi książki i codziennie odrabiała ze mną lekcje. Kiedy skończyłem studia, zacząłem się zastanawiać, co sprawia, że czytanie, pisanie, nauka i skupienie się nad nią sprawiają mi tak wiele trudności; ale czy tylko mi? Inni przecież też ich doświadczają. Co więc zrobić, aby pomóc dzieciom z trudem uczącym się czytania i pisania? Zauważyłem, że niektóre, bardzo proste i wesołe ćwiczenia, mogą ułatwić naukę. Ćwiczenia te pokazałem wielu nauczycielom, którzy teraz wykonują je ze swoimi uczniami.Poprzez częste, najlepiej codzienne ich powtarzanie, wszyscy lepiej czytają i piszą, łatwiej opowiadają oraz tworzą ciekawsze prace plastyczne i konstrukcyjne. Szybciej i łatwiej się uczą. Łatwiej i przyjemniej wykonują nowe i coraz trudniejsze zadania.I wy niedługo zaczniecie naukę w szkole, i aby ona była dla was radosna, ćwiczcie to, czego się wspólnie już nauczyliśmy i jeszcze się nauczymy. 1. WROTA NR 1–„NIEBIESKIE” Wybrane dziecko podchodzi do wrót oznaczonych liczbą„1”. Po ich otwarciu wyciąga z wnętrza kopertę oznaczoną nr 1. W niej znajduje się treść zagadki, którą dzieci muszą rozwiązać: Służy do mycia, służy do picia, bez niej na Ziemi nie byłoby życia. (woda) W kopercie nr 2 znajduje się zadanie dotyczące rozpoznawania odgłosów wody. Zanim jednak dzieci wysłuchają odgłosów odtwarzanych za pomocą odtwarzacza CD, muszą zrobić KAPTUREK MYŚLICIELA oraz SOWĘ. Dzieci rozpoznają kolejne dźwięki i nazywają je (morze, deszcz, krople ściekające z kranu). W kopercie nr 3 znajduje się zadanie dotyczące wizualizacji i relaksacji: Wyobraźmy sobie, że jesteśmy kroplami wody, które spadają z nieba (wykonujemy PUNKTY PRZESTRZENI). Patrzymy na ziemię, na którą padają krople wody (wykonujemy PUNKTY UZIEMIENIA). Teraz swoje wyobrażenia przeniesiemy na kartkę papieru– dzieci dorysowują twarze wyciętym z kartonu kroplom wody. Po wykonaniu zadania dzieci przyklejają swoje prace do kartonu, na którym narysowana jest wielka szklanka– integracja wody (grupy). Następnie nauczycielka rozdaje dzieciom szklanki z wodą. 2. WROTA NR 2–„SŁONIOWE” Wybrane dziecko podchodzi do wrót oznaczonych liczbą„2”. W kopercie nr 1 znajduje się treść wiersza: Na dziwnej planecie Paula Dennisona zabawni mieszkańcy tak się witają: jedną ręką za nos chwytają, drugą ucho po przeciwnej stronie dotykają, potem ręce zamieniają i nas do zabawnego powitania zapraszają. Dzieci naśladują nauczycielkę, witają się tak jak mieszkańcy planety Dennisona. Następnie chętne osoby proponują zademonstrowanie innych przykładów RUCHÓW NAPRZEMIENNYCH. W kopercie nr 2 znajduje się treść wiersza: Na dziwnej planecie Paula Dennisona można spotkać wesołego słonia, który głowę do trąby przykleja, ugina lekko grube kolana. Z wdziękiem się gimnastykuje I duże uszy rysuje. Nauczycielka odtwarza z nośnika CD„Kinezjologia w zabawie” nagranie„Słoń Darek”. W tym czasie dzieci kreślą trąbą leniweósemki. W kopercie nr 3 znajduje się treść wiersza: Na dziwnej planecie Paula Dennisona Tubylcy czas oszczędzają oburącz mazaki chwytają i tworzą domy, ogrody, laski- Różne fantastyczne kolorowe obrazki. Dzieci podchodzą do stolików, na których przyklejone są kartki A4. Według poleceń zgodnych z wierszem wraz z rodzicami MALUJĄ OBRAZKI OBURĄCZ. Wcześniej jednak tłumaczy, że ręka będzie lepiej pracowała, gdy ją uaktywnimy i demonstruje ćwiczenie AKTYWNA RĘKA. 3. WROTA NR 3–„ÓSEMKOWE” W kopercie nr 1 Dennison radzi dzieciom, aby zastosowały się do jego wskazówek, ponieważ po wykonaniu już takiej ilości zadań mogą być trochę zmęczone: Jeśli chcesz być wyciszony I do pracy nakręcony to: Wody łyk, masażu chwilka Skrzyżne ruchy przez minutkę Potem zrób pozycję Paula I popatrz przez dłoni łódkę. Dzieci wykonują PACE W kopercie nr 2 znajdują się kinezjologiczne rymy, które wprowadzą dzieci w kolejne zadanie: Dwie połowy maósemka W mózgu mamy dwie półkule, Gdyósemki się rysują, To półkule współpracują. Ktoósemki często ćwiczy, Na sukcesy może liczyć. Po wysłuchaniu rymów dzieci mają za zadanie określić, co będzie przedmiotem kolejnych zadań. Po odgadnięciu, że będzie to LENIWAÓSEMKA, nauczycielka proponuje, aby wykonałyósemkę rysując ją kciukiem w powietrzu. Podkreśla ważną rolę wodzenia wzrokiem za kciukiem. Następnie układa na dywanie schemat leniwejósemki z jasnej wełny, po czym prosi dzieci, aby biegały po śladach tego schematu. Dzieci wykonują 3 serie. Jako przerywnik dzieci robią ENERGETYCZNE ZIEWANIE i KOBRĘ. W kopercie nr 3 znajduje się ostatnie zadanie, jakie muszą wykonać dzieci. Nauczycielka czyta instrukcje Dennisona: Gratuluję. Właśnie zakończyliście podróż na moją planetę. Skoro jesteście w tym miejscu, to oznacza, że wykonaliście wszystkie zadania. Teraz już wiecie, że moja planeta, to wasza planeta, ponieważ każdego dnia wykonujecie ćwiczenia według moich zaleceń. Na zakończenie mam dla was niespodzianki, ponieważ spisaliście się na medal. Ale zanim pani rozda wam drobne upominki, nie możemy zapomnieć o osobach, które uważnie przyglądały się waszym zmaganiom i pomogli w wykonywaniu zadań. Sprawmy niespodziankę rodzicom. Prześlijmy im serduszko. Rysujemy je w powietrzu oburącz i mocno dmuchamy, aby do nich doleciało. (RYSOWANIE OBURĄCZ I ODDYCHANIE PRZEPONOWE). Taniec zwycięzców„Podaj rękę partnerowi”(RUCHY NAPRZEMIENNE) W kopercie nr 4 znajdują się naklejki z obrazkami związanymi z Gimnastyką Mózgu®. Nauczycielka rozdaje dzieciom upominki i dziękuje rodzicom za udział w zajęciach. [ Pobierz całość w formacie PDF ] |