Wędrówka przez Biblię -twr-23 2006 07-09, Religijne, Różne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.ZDUWDOQLNZ\GDZDQ\SU]H] Ä,PSXOV´7:53ROVND QU /LSLHF 6LHUSLHˇ :U]HVLHˇ Jednakowo kochani Choæ jestemy tak ró¿norodni, Bóg kocha nas wszystkich jed- nakowo. Dowodzi tego historia postaci biblijnych. Na przyk³ad, wród proroków Starego Testamentu byli ludzie o ró¿nych osobo- wociach, charakterach, temperamentach. Bardzo wra¿liwy Jeremiasz, uduchowiony wizjoner Ezechiel - te dwie postaci nale¿¹ do najciekawszych. Bóg jednakowo ich ko- cha³, choæ w ró¿ny sposób prowadzi³. Wród najbli¿szych uczniów aposto³a Paw³a by³y tak odmienne osoby jak Tymoteusz i Tytus. Pierwszy wra¿liwy i chorowity, drugi silny, stanowczy. Z listów aposto³a narodów wynika, ¿e Pawe³ oby- dwu uczniów szanowa³ i kocha³ jak synów, postêpowa³ jednak wzglêdem nich inaczej, by pierwszego wzmocniæ, zachêciæ, a dru- giego nauczyæ odpowiedzialnoci, wra¿liwoci, pos³uszeñstwa. Bêdziemy mieli okazjê przyjrzeæ siê postaciom Jeremiasza, Ezechiela, Tymoteusza, Tytusa. W najbli¿szym czasie poznamy treæ ksi¹g biblijnych, które wziê³y nazwê od ich imion. ¯yczmy wiêc sobie b³ogos³awionego czasu wakacyjnego i b¹dmy pew- ni: Bóg kocha nas wszystkich tak¹ sam¹, wielk¹, przemieniaj¹c¹ mi³oci¹. 1 Listy do Tymoteusza Listy do Tymoteusza i List do Tytusa stanowi¹ grupê pism apo- stolskich zwanych Listami Pasterskimi. Maj¹ one charakter dusz- pasterski. Aposto³ Pawe³ pragnie przekazaæ Tymoteuszowi i Tytuso- wi porady i pouczenia dotycz¹ce sprawowania opieki nad wspólnota- mi wczesnego Kocio³a. Chocia¿ listy te s¹ adresowane do konkretnych osób, maj¹ ogromn¹ wartoæ dla ca³ego chrzecijañstwa. Czas napisania Listów Aposto³ Pawe³ napisa³ Listy do Tymoteusza najprawdopodobniej pomiêdzy 63 a 67 rokiem po Chrystusie. Jak siê przypuszcza, aposto³ zosta³ zwolniony z pierwszego uwiêzienia w Rzymie ok. roku 63 i przez kilka lat prowadzi³ dzia³alnoæ misyjn¹, docieraj¹c, byæ mo¿e, nawet do Hiszpanii, tak, jak to wczeniej planowa³. W³anie w tym okresie, pomiêdzy 63 a 67 r. n.e. aposto³ napisa³ pierwszy list do Tymoteusza. Pawe³ pozostawi³ swojego ucznia, Tymoteusza, w Efezie, powierza- j¹c mu bardzo wa¿ne zadanie opiekowania siê tamtejsz¹ wspólnot¹. Potem postanowi³ wys³aæ swemu najwierniejszemu przyjacielowi, synowi w wierze list, w którym zawar³ wiele praktycznych porad jak sprawowaæ pieczê nad chrzecijañsk¹ wspólnot¹. Natomiast drugi list napisa³ i wys³a³ aposto³ Tymoteuszowi z Rzy- mu, w czasie powtórnego uwiêzienia, na krótko przed mierci¹, ok 67 r. po Chr.Drugi List do Tymoteusza jest ostanim znanym nam na- 2 tchnionym pismem aposto³a Paw³a. Zwany jest z tego powodu testa- mentem wielkiego aposto³a narodów. Okolicznoci powstania Listów Powodem napisania listów do Tymoteusza by³a troska aposto³a o swego ukochanego ucznia i wspó³pracownika oraz o chrzecijañsk¹ wspólnotê w Efezie. Pawe³ przyprowadzi³ Tymoteusza do wiary w Chrystusa i trakto- wa³ go, jako swoje duchowe dziecko, jak syna. Ojciec Tymoteusza by³ poganinem, matka Eunice ¯ydówk¹. Po nawróceniu Tymoteusz zosta³ ochrzczony, najprawdopodobniej przez samego Paw³a, gdy prze- bywa³ on w rodzinnej miejscowoci Tymoteusza, Listrze, podczas pierwszej podró¿y misyjnej. W czasie drugiej podró¿y misyjnej Tymo- teusz towarzyszy³ ju¿ Paw³owi i z czasem sta³ siê jednym z najbar- dziej oddanych aposto³owi i sprawie Ewangelii uczniów i wspó³pra- cowników misyjnych. Pawe³ obdarzy³ Tymoteusza wielkim zaufaniem, pozostawiaj¹c go w Efezie z zadaniem opiekowania siê tamtejszym m³odym Kocio- ³em. Aposto³ wiedzia³ jednak, ¿e mo¿e na niego liczyæ. W listach do- daje Tymoteuszowi odwagi, apeluje, by zachowa³ czujnoæ wobec niebezpieczeñstw gro¿¹cych wierze, i by stanowczo dba³ o czystoæ nauczania oraz o sta³y duchowy rozwój wspólnoty. Treæ Listów W Listach do Tymoteusza aposto³ Pawe³ porusza dwa wa¿ne za- gadnienia: kwestiê wiary, credo Kocio³a i sprawê funkcjonowania, ¿ycia i dzia³ania Kocio³a. 3 Aposto³ pisze o istotnych kwestiach wewn¹trzkocielnych, takich, jak dbanie o czystoæ wiary w chrzecijañskiej wspólnocie, zachowa- nie porz¹dku, dyscypliny, kszta³towanie w³aciwych relacji wewn¹trz wspólnoty... Aposto³ pisze jednak tak¿e o sprawach maj¹cych zna- czenie w wiadczeniu o Chrystusie na zewn¹trz Kocio³a, w niesie- niu pomocy, okazywaniu mi³oci blinim, w praktykowaniu dobrych uczynków. Oczywicie, jest te¿ w Listach do Tymoteusza wiele cen- nych uwag duszpastersko - praktycznych. Pierwszy List do Tymoteusza mo¿emy podzieliæ na piêæ zasadni- czych tematów: 1) Wiara (credo) Kocio³a r. 1 2) Spo³eczna modlitwa, zachowanie siê mê¿czyzn i kobiet w czasie modlitwy r. 2 3) Prze³o¿eni wspólnoty, organizacja Kocio³a r. 3 4) B³êdna nauka w Kociele i jak jej przeciwdzia³aæ r. 4 5) Obowi¹zki osób odpowiedzialnych za stan Kocio³a r. 5 i 6 Drugi List do Tymoteusza dzieli siê na nastêpuj¹ce tematy: 1) Potrzeba mêstwa w g³oszeniu ewangelii r. 1 2) Aktywnoæ i trud w s³u¿bie Chrystusowi r. 2 - obraz: a) syna b) ¿o³nierza c) atlety d) rolnika e) pracownika f) naczynia g) s³ugi 3) Odstêpstwo Kocio³a, a autorytet Pisma wiêtego r. 3 4) Potrzeba ca³kowitego oddania Chrystusowi r. 4 4 Ksiêga Ezechiela Autor Ezechiel pochodzi³ z rodu kap³añskiego (Ezech. 1, 3). Nie s³u¿y³ jednak w wi¹tyni, gdy¿ zosta³ uprowadzony do niewoli babiloñskiej, za panowania króla Jechoniasza (II Król. 24, 10 - 16). W ci¹gu dwunastoletnich rz¹dów ojca Jechoniasza, Jojakima, na- st¹pi³a pierwsza deportacja Judejczyków, w czasie której do Babilonii zosta³ zabrany Daniel, natomiast Ezechiela uprowadzono do Babilonii w czasie drugiej deportacji, po zaledwie trzech miesi¹cach panowania Jechoniasza, w roku 597 przed Chrystusem. Wspólnie z innymi wy- gnañcami zamieszka³ w Tell - Abib nad kana³em Kebar (1, 3; 3, 15), gdzie w pi¹tym roku niewoli, tj. W r. 592 mia³ wielk¹ wizjê rydwanu Bo¿ego z Chwa³¹ Bo¿¹ i równoczenie zosta³ powo³any na proroka (1, 1 - 28; 2, 1 - 7). Przez okres ponad dwudziestu lat pe³ni³ sw¹ s³u¿bê wobec rodaków na obczynie; ostatnie s³owo prorockie wypo- wiedzia³ w roku 570 (29, 17). Jego dalsze losy nie s¹ nam znane, nie wiemy kiedy ani w jakich okolicznociach nast¹pi³a jego mieræ. Ezechiel zaliczany jest do grupy proroków wiêkszych. Jego imiê (hebr. Jechezqel) znaczy: Bóg jest mocny, albo Bóg czyni moc- nym. Charakter jego proroctw najlepiej okrela symboliczne widze- nie, w którym Bóg kaza³ mu po³kn¹æ zwój z wypisanymi na nim s³o- wami: narzekania, wzdychania i biadania (2, 8 - 3, 3). W Babilonii ¿ycie wygnañców pod wzglêdem materialnym stawa³o siê z dnia na dzieñ znoniejsze, a nawet mo¿na by³o myleæ o bogaceniu siê i do- 5 [ Pobierz całość w formacie PDF ] |