Wędrówka przez Biblię twr 34-2011 04-09, Religijne, Różne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Kwartalnik wydawany przez „Impuls” TWR Polska 34 od 1.04.2011 do 5.10.2011 Wiosna W marcu przyroda budzi siê z zimowego snu. Rozpoczyna siê wiosna. Obumar³e w ziemi ziarna kie³kuj¹, zielenieje trawa, pojawiaj¹ siê ³ody¿ki, listki, kwiaty. Co roku na naszych oczach zmartwychwstaj¹ ogrody, sady, ³¹ki. Do wiosny przyrównuje aposto³ Pawe³ nasze zmartwych- wstanie. Cia³o nasze obumiera w ziemi jak ziarno, wstajemy z martwych w nowym, "duchowym" ciele. Stajemy siê cz¹stk¹ nieba, jesteœmy uczestnikami wiecznoœci. Idziemy do domu Ojca w œlad za Jezusem, jeœli tylko mu zaufaliœmy. Gdy zbli¿aj¹ siê Œwiêta Wielkanocne, ws³uchajmy siê na nowo w S³owo o zbawieniu, odkupieniu, zmartwychwstaniu. S³owo to rodzi wiarê, wyzwala mi³oœæ. Nadaje ¿yciu nowy sens i cel. ¯yczymy Wam z ca³ego serca radoœci zmartwychwstania! Radujmy siê, gdy¿ Chrystus jest nasz¹ duchow¹ wiosn¹. Miejmy j¹ w sercu. Zawsze. 1 nr TRENY Treny Treny, Lamentacje, to niezwyk³e, wspania³e utwory poety- ckie. Ich autor nale¿a³ do tych, którzy byli œwiadkami upadku Jerozolimy. Z treœci trenów wynika, ¿e autor nie zosta³ uprowadzony do Babilonu, lecz pozosta³ w kraju wraz z biedot¹ judzk¹. Zgodnie z tradycj¹ ¿ydowsk¹ autorem tym by³ sam prorok Jeremiasz. Treœæ Lamentacji jest wstrz¹saj¹ca. Mo¿na j¹ zrozumieæ tylko wtedy, gdy pamiêta siê, w jakich okolicznoœciach Treny powstawa³y. Jerozolima zosta³a zniszczona, upad³a dynastia Dawida, zburzono œwi¹tyniê, jedyne miejsce kultu prawdziwego Boga. Wielu Judejczyków odstêpowa³o wtedy od religii jedynego Pana, Jahwe i zwraca³o siê ku bóstwom zwyciêskiej Babilonii. Przeciw temu wystêpowa³ Jeremiasz. Podkreœla³, ¿e klêska Jerozolimy i ca³ej Judy by³a kar¹ za odstêpstwo od Boga, kar¹ za duchowy i moralny upadek narodu. Prorok jednak nie traci³ nadziei na przysz³e odrodzenie. Zapowiada³, ¿e mo¿liwa jest odbudowa Jerozolimy, ale tylko pod warunkiem powrotu ludu judzkiego do Boga, proœby o przebaczenie grzechów, pod warunkiem szczerego nawrócenia, autentycznej, g³êbokiej przemiany. Jeœli chodzi o literack¹ wartoœæ Trenów – Lamentacji, to trze- ba powiedzieæ, ¿e s¹ to utwory poetyckie o nieporównywalnym piê- knie. Jeden z krytyków literackich stwierdzi³, i¿ nie ma w ca³ym dorobku œwiatowej kultury czegoœ, co mo¿na by porównaæ z Trenami Jeremiasza. Trenów – Lamentacji jest piêæ, z czego cztery maj¹ budo- wê akrostychiczn¹, czyli alfabetyczn¹. Ka¿da strofa zaczyna siê od nowej litery alfabetu hebrajskiego: alef, bet, gimel itd. To tak, jakby polski utwór zawiera³ kolejne strofy, rozpoczynaj¹ce siê od liter: a, b, c, d... a¿ do zet. Poniewa¿ w alfabecie hebrajskim s¹ dwadzieœcia dwie litery, lamen- tacje Jeremiasza maj¹ po dwadzieœcia dwie strofy, za wyj¹tkiem lamentacji trzeciej, która ma 66 strof, czyli trzykrotnie wiêcej. Tu po prostu trzy kolejne strofy rozpoczynaj¹ siê na literê alef, trzy nastêpne 2 TRENY na literê bet, nastêpne trzy na literê gimel itd, dwadzieœcia dwie litery, razy trzy, daj¹ 66 strof. Budowa Trenów jest wiêc bardzo kunsztowna, podobnie jak budowa niektórych psalmów. Trudno oddaæ j¹ w t³umaczeniu na jêzyk polski, podobnie jak i na inne jêzyki œwiata. Tak wiêc zarówno pod wzglê- dem treœci jak i pod wzglêdem formy Treny – Lamentacje s¹ utwora- mi wyj¹tkowymi, unikalnymi. List od korespondenta z Polski po³udniowej Pragnê Was bardzo pozdrowiæ w imieniu naszego Pana Jezusa, Odkupiciela. Jak zwykle Wasz list mnie bardzo uradowa³. Zasta- nawiam siê wci¹¿ nad inteligencj¹ Boga. Jaki musi byæ m¹dry, ¿e wie wszystko o wszystkich, wie nawet jakie mamy potrzeby zanim je wypowiemy. Nie mogê poj¹æ Jego wielkiej mi³oœci, ¿e da³ swojego Syna za nas na krzy¿u. Mamy teraz tu w wiêzieniu wyk³ady brata z wolnoœci, na temat znaczenia krzy¿a dla ka¿dego z nas. To bardzo buduj¹ce. Jednak mam problem, ciê¿ko mi pokochaæ bliŸniego, a szczególnie nieprzyjació³. Wasze listy wiele wnosz¹ do mojego ¿ycia, pokrzepiaj¹ mnie i pocieszaj¹. Dziêkujê Wam za to. List od korespondenta z Polski centralnej Bardzo dziêkujê za list i Nowy Testament. Dziêkujê ¿e piszecie do mnie, ¿e utrzymujecie kontakt. Jestem w trakcie sprawy rozwodowej i wnoszê do s¹du o przywrócenie choæ czêœciowej w³adzy rodziciel- skiej. Ufam Bogu, ¿e oka¿e mi swoje mi³osierdzie i dobroæ i od- zyskam te prawa. Na razie modlê siê o to nieustannie. Wiêzienie jest miejscem, w którym nauczy³am siê pokory i zaufania do Boga. Po opuszczeniu wiêzienia chcia³abym utrzymywaæ kontakt z wami. 3 LISTY DO TYMOTEUSZA Listy do Tymoteusza Listy do Tymoteusza i List do Tytusa stanowià grupæ pism apostolskich zwanych "Listami Pasterskimi". Majà one charakter duszpasterski. Apostoù Paweù pragnie przekazaã Tymoteuszowi i Ty- tusowi porady i pouczenia dotyczàce sprawowania opieki nad wspól- notami wczesnego Koúcioùa. Chociaý listy te sà adresowane do konkretnych osób, majà ogromnà wartoúã dla caùego chrzeúcijañstwa. Czas napisania Listów Apostoù Paweù napisaù Listy do Tymoteusza najprawdo- podobniej pomiædzy 63 a 67 rokiem po Chrystusie. Jak siæ przy- puszcza, apostoù zostaù zwolniony z pierwszego uwiæzienia w Rzy- mie ok. roku 63 i przez kilka lat prowadziù dziaùalnoúã misyjnà, docierajàc, byã moýe, nawet do Hiszpanii, tak, jak to wczeúniej planowaù. Wùaúnie w tym okresie, pomiædzy 63 a 67 r. n.e. apostoù napisaù pierwszy list do Tymoteusza. Paweù pozostawiù swojego ucznia, Tymoteusza, w Efezie, powierzajàc mu bardzo waýne zadanie opiekowania siæ tamtejszà wspólnotà. Potem postanowiù wysùaã swemu najwierniejszemu przyjacielowi, „synowi w wierze" list, w którym zawarù wiele praktycznych porad jak sprawowaã pieczæ nad chrzeúcijañskà wspólnotà. Natomiast drugi list apostoù napisaù i wysùaù Tymoteuszowi z Rzymu, w czasie powtórnego uwiæzienia, na krótko przed úmiercià, ok 67 r. po Chr. Drugi List do Tymoteusza jest ostatnim znanym nam natchnionym pismem apostoùa Pawùa. Zwany jest z tego powodu te- stamentem wielkiego „apostoùa narodów". Okolicznoœci powstania Listów Powodem napisania listów do Tymoteusza byùa troska apo- stoùa o swego ukochanego ucznia i wspóùpracownika oraz o chrze- úcijañskà wspólnotæ w Efezie. 4 LISTY DO TYMOTEUSZA Paweù przyprowadziù Tymoteusza do wiary w Chrystusa i traktowaù go jako swoje duchowe dziecko, jak syna. Ojciec Tymo- teusza byù poganinem, matka Eunice Ýydówkà. Po nawróceniu Tymoteusz zostaù ochrzczony, najprawdopodobniej przez samego Pawùa, gdy przebywaù on w rodzinnej miejscowoúci Tymoteusza, Listrze, podczas pierwszej podróýy misyjnej. W czasie drugiej podróýy misyjnej Tymoteusz towarzyszyù juý Pawùowi i z czasem staù siæ jednym z najbardziej oddanych aposto- ùowi i sprawie Ewangelii uczniów i wspóùpracowników misyjnych. Paweù obdarzyù Tymoteusza wielkim zaufaniem, pozosta- wiajàc go w Efezie z zadaniem opiekowania siæ tamtejszym mùodym Koúcioùem. Apostoù wiedziaù jednak, ýe moýe na niego liczyã. W listach dodaje Tymoteuszowi odwagi, apeluje, by zachowaù czujnoúã wobec niebez- pieczeñstw groýàcych wierze, i by stanowczo dbaù o czystoúã naucza- nia oraz o staùy duchowy rozwój wspólnoty. Treœæ Listów W Listach do Tymoteusza apostoù Paweù porusza dwa wa- ýne zagadnienia: kwestiæ wiary, credo Koúcioùa i sprawæ funkcjo- nowania, ýycia i dziaùania Koúcioùa. Apostoù pisze o istotnych kwestiach wewnàtrzkoúcielnych, takich, jak dbanie o czystoúã wiary w chrzeúcijañskiej wspólnocie, zachowanie porzàdku, dyscypliny, ksztaùtowanie wùaúciwych relacji wewnàtrz wspólnoty... Apostoù pisze jednak takýe o sprawach majàcych znaczenie w úwiadczeniu o Chrystusie na zewnàtrz Koúcioùa, w niesieniu pomocy, okazywaniu miùoúci bliênim, w prak- tykowaniu dobrych uczynków. Oczywiúcie, jest teý w Listach do Tymoteusza wiele cennych uwag duszpastersko - praktycznych. Droga Bo¿a jest doskona³a, S³owo Pañskie jest wypróbowane. Jest tarcz¹ wszystkim, którzy w nim ufaj¹. Psalm 18, 31 5 [ Pobierz całość w formacie PDF ] |