W09 IL aproksymacja cz 2, Budownictwo Politechnika Warszawska, Semestr III, III Semestr, Wytrzymałość mat. I, ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Metody Numeryczne Wykad 9 Aproksymacja, cz e s c 2 Iwona Wróbel wrubelki@wp.pl Metody Numeryczne IL, Wykad 9 p.1/8 Aproksymacja wielomiano wa Funkcja aproksymuj aca ma posta c: f (x) = 0 0 (x) + 1 1 (x) + : : : + n n (x); gdzie 0 ; 1 ; : : : ; n sa funkcjami okreslonymi na przedziale [a; b], do którego nalez a wszystkie w ezy x 0 ; x 1 ; : : : ; x m , przy czym m n, Jezeli funkcje k s a wielomianami stopnia k (k = 0; 1; : : : ; n), to f (x) jest wielomianem stopnia co najwyzej n. Uwaga. W przypadku, gdy k (x) = x k , juz dla nieduzych n (n > 5) ukad równa n normalnych cz esto jest zle uwarunkowany (przez co rozwi azanie tego ukadu moze by c obarczone duzym b edem). Dlatego, o ile n nie jest bardzo mae, nie nalezy stosowac funkcji 1; x; x 2 ; : : : ; x n . Nalezy wtedy stosowac wielomiany Grama . Metody Numeryczne IL, Wykad 9 p.2/8 Wielomiany Grama Uwaga. Przy aproksymacji wielomianami Grama macierz Grama jest macierz a diagonaln a. Niech x i = -1 + 2 m , i = 0; 1; : : : ; m (x i s a równoodlegymi punktami z odcinka [-1; 1]). Wielomiany Grama fP k;m g k=0 s a ortogonalne wzgl edem iloczynu skalarnego m X hg; hi = g(x i )h(x i ); i=0 a dokadniej 0 i 6= j; hP i;m ; P j;m i = 1 i = j: Metody Numeryczne IL, Wykad 9 p.3/8 Wielomiany Grama Wielomiany Grama speniaj a zalezno sc rekurencyjn a: P k+1;m (x) = k;m xP k;m (x) - k;m P k-1;m (x); gdzie s 4(k + 1) 2 - 1 m k + 1 k;m k;m = (m + 1) - (k + 1) 2 ; k;m = k-1;m ; p P 0;m (x) = m + 1; P -1;m (x) = 0: Uwaga. Gdy n p m, wielomiany Grama maj a podobne wasno sci, co wielomiany Legendre'a, natomiast dla n p m pomi edzy w ezami x i = -1 + 2 m wyst epuj a bardzo duze oscylacje. Z tej przyczyny przy aproksymacji wielomianami Grama na w ezach równoodlegych nie powinno si e stosowa c n wi ekszych niz okoo 2 p m. Metody Numeryczne IL, Wykad 9 p.4/8 Aproksymacja trygonome tryczna W praktyce czasami warto sci f i s a wartosciami pomiarowymi pewnego zjawiska, o którym wiadomo, ze ma przebieg okresowy. Wtedy do aproksymacji korzystniej jest stosowa c wielomiany trygonometryczne: k X f 2k+1 (x) = a 0 + a j sin (jx) + b j cos (jx) : j=1 W tym przypadku n = 2k + 1, a funkcja aproksymuj aca jest kombinacj a liniow a funkcji f1; sin (x); cos (x); sin (2x); cos (2x); : : : ; sin (kx); cos (kx)g. Metody Numeryczne IL, Wykad 9 p.5/8 [ Pobierz całość w formacie PDF ] |