Włałciwe zadanie na włałciwy stopień, ===HARCERSTWO===, KSI
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
KSI WYMAGANIA NA STOPNIE INSTRUKTORSKIE W£AŒCIWE ZADANIE NA W£AŒCIWY STOPIEÑ! OBSZARY PRZEWODNIK, PRZEWODNICZKA SAMOROZWÓJ Poznaje siebie. Kszta³tuje w³asn¹ osobowoœæ, pog³êbia wiedzê i za- interesowania. POSTAWA Zachowuje w³aœciwe proporcje w wype³nianiu obowi¹zków wynika- j¹cych z przynale¿noœci do ró¿nych grup spo³ecznych. RELACJE Z INNYMI Zna specyfikê rozwoju psychofi- zycznego dzieci i m³odzie¿y. HM. SABINA SZUTA HARCERSKI SYSTEM WYCHOWAWCZY (HSW) Stosuje HSW w pracy z dru¿yn¹. Na jednym z posiedzeñ Chor¹gwianej Komisji Stopni Instruktor- skich pojawi³ siê instruktor, który chcia³ otworzyæ próbê na stopieñ harcmistrza. Rozmowê z cz³onkami komisji rozpocz¹³ od s³ów: „Nie wiem, jakie mam sobie wyznaczyæ zadania, bo w zasadzie ja ju¿ wszystko zrobi³em…”. Z tym „wszystko” nieco przesadzi³, ale nie tak znowu do koñca. Podczas rozmowy i przeanalizowaniu zadañ, które realizowa³ zdobywaj¹c stopieñ podharcmistrza, okaza³o siê, ¿e faktycznie poprzednia próba mog³aby byæ prób¹ harcmistrzowsk¹. Sk¹d siê to wziê³o? Z nieumiejêtnego doboru zadañ w stosunku do wymagañ stopnia. Ile razy prowadziliœmy na kursach i warsztatach zajêcia na temat systemu stopni instruktorskich, tyle razy pojawia³ siê problem wy- raŸnego rozró¿nienia wymagañ i zadañ na poszczególne stopnie in- struktorskie... Przygotowuj¹c siê do kolejnych zajêæ na temat konstruowania prób, zaczêliœmy wiêc zastanawiaæ siê, w jaki sposób przedstawiæ w przy- stêpnej formie specyfikê ka¿dego ze stopni. Zaczêliœmy od okreœle- nia obszarów, jakie uwzglêdniæ nale¿y przy planowaniu rozwoju i konkretnych dzia³añ podczas zdobywania stopnia, a nastêpnie „ro- zebraliœmy” wymagania ka¿dego stopnia „na czynniki pierwsze”, wskazuj¹c zakres, w jakim powinien nastêpowaæ rozwój. W ten sposób powsta³a tabelka, która pomog³a nam przygotowaæ siê do zajêæ. Jeszcze wiêksza by³a nasza satysfakcja, kiedy od uczest- ników spotkania us³yszeliœmy, ¿e tabela pozwoli³a im uporz¹dkowaæ wiedzê o systemie stopni. Na kolejnych warsztatach tabela by³a mo- dyfikowana i poprawiana, a¿ wreszcie osi¹gnê³a prezentowan¹ obok formê. Teraz wykorzystujemy j¹ podczas warsztatów dla komisji stopni i podczas ró¿nych innych szkoleñ. Tabela mo¿e byæ pomocna dla opie- kunów i osób przystêpuj¹cych do zdobywania stopni instruktorskich przy budowaniu prób, a dla komisji stopni – przy podejmowaniu de- cyzji, czy próba jest zgodna z wymaganiami na dany stopieñ. Poma- ga zrozumieæ, w jakim obszarze powinny byæ zaplanowane zadania i jak budowaæ próbê, abyœmy nie musieli rozwi¹zywaæ problemów instruktora, który za wczeœnie „wszystko zrobi³” lub – co gorsza – zbudowa³ i zrealizowa³ próbê poni¿ej poziomu zdobywanego stop- nia. OTOCZENIE Wspó³pracuje z rodzicami. POLE DZIA£ANIA dru¿yna – hufiec UMIEJÊTNOŒCI I KWALIFIKACJE Ukoñczy³/ukoñczy³a kurs dru¿yno- wych lub kurs przewodnikowski. UPOWSZECHNIANIE SWOJEGO DOROBKU praca np. przewodnikowska dla swojego œrodowiska PRZYGOTOWANIE DO PE£NIENIA FUNKCJI dru¿ynowy, funkcje na HAL, HAZ KSZTA£CENIE KADRY Bierze udzia³ w organizacji kszta³- cenia dla zastêpowych, przybocz- nych przede wszystkim na poziomie dru¿yny, hufca. OPIEKUN PRÓBY INSTRUKTORSKIEJ Nie mo¿e byæ opiekunem próby. PRZEPISY FINANSOWE I ORGANIZACYJNE Prowadzi dokumentacjê dru¿yny – zna podstawowe instrukcje, Sta- tut ZHP, zasady bezpieczeñstwa; uwzglêdnia elementy wychowania ekonomicznego w swojej dzia³al- noœci. 22 C ZUWAJ | 06.2005 PODHARCMISTRZ, PODHARCMISTRZYNI HARCMISTRZ, HARCMISTRZYNI Okreœla kierunki, podnosi swoje umiejêtnoœci i kwalifikacje. Realizuje wytyczone cele ¿yciowe, pog³êbia wiedzê zawodow¹. Swoj¹ postaw¹ propaguje harcerski system wartoœci, buduje swój auto- rytet. Jest znacz¹c¹ osobowoœci¹ w ze- spole instruktorskim. Rozumie ludzi i otaczaj¹c¹ rzeczy- wistoœæ, czynnie uczestniczy w ¿y- ciu spo³ecznym. Ma poczucie odpowiedzialnoœci za ¿ycie rodzinne i spo³eczne. Zna HSW i metodyki. Stosuje HSW, upowszechnia go, dzieli siê doœwiadczeniami. Dostrzega sytuacje problemowe i wykazuje siê umiejêtnoœci¹ ich rozwi¹zywania. Kreuje rzeczywistoœæ. hufiec – zespó³ instruktorski chor¹giew, poziom ogólnozwi¹zkowy Doskonali i podnosi je na kursach, warsztatach i konferencjach. Uczestniczy w forum wymiany do- œwiadczeñ na poziomie harcmi- strzowskim. materia³y programowe lub meto- dyczne co najmniej dla swojego œro- dowiska materia³y programowo-metodyczne jako wk³ad w dorobek Zwi¹zku funkcje instruktorskie, zespo³y in- struktorskie przynajmniej na pozio- mie hufca, funkcje instruktorskie na HAL lub HAZ zespo³y i funkcje instruktorskie, po- ziomy: hufiec, chor¹giew, Zwi¹zek; komendant obozu lub zimowiska Bierze udzia³ w kszta³ceniu kadry – poziom dla dru¿ynowych. Wspiera rozwój instruktorów – np. kszta³cenie na poziomie hufca, cho- r¹gwi, Zwi¹zku. Mo¿e byæ opiekunem próby na sto- pieñ przewodnika. Mo¿e byæ opiekunem na ka¿dy sto- pieñ instruktorski. Ma przygotowanie do prowadzenia obozu harcerskiego – zna przepisy finansowe i organizacyjne, potrafi pozyskiwaæ œrodki. Przeszed³ przygotowanie do wybra- nej funkcji w hufcu, chor¹gwi lub Zwi¹zku. Zna sytuacjê ekonomiczn¹ Zwi¹zku i swojego œrodowiska, nie pozostaje wobec nich obojêtny. C ZUWAJ | 06.2005 23 [ Pobierz całość w formacie PDF ] |