w12 13, Technologia chemiczna, Analiza instrumentalna, Fajne wykłady
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
WIDMA W POLU MAGNETYCZNYM SPEKTROSKOPIA NMR Spektroskopia NMR Co to jest? Zjawisko jądrowego rezonansu magnetycznego jest oparte na oddziaływaniu pomiędzy dipolem magnetycznym jądra a zewnętrznym polem magnetycznym Jak to robimy? Przejścia są indukowane pomiędzy dwoma możliwymi orientacjami dipola magnetycznego umieszczonego w stałym polu magnetycznym pod wpływem odpowiedniej częstości radiowej Dlaczego tak robimy? Energie przejść NMR są bardzo czułe na zmiany struktury elektronowej wokół jądra i na obecność innych jąder. NMR jest dlatego bardzo ważnym narzędziem analizy strukturalnej. Magnetyczny rezonans spinowy Promieniowanie elektromagnetyczne jest absorbowane wówczas gdy E = h n energia fotonu odpowiada różnicy energii pomiędzy dwoma stanami Magnetyczny rezonans spinowy jest związany z absorpcją energii szybkozmiennego pola elektromagnetycznego powodującą zmianę orientacji spinów elektronów (EPR) i jąder (NMR) w zewnętrznym polu magnetycznym. Źródłem dyskretnych spinowych stanów elektronów i jąder w polu magnetycznym jest przestrzenne kwantowanie spinu. Spin w zewnętrznym polu magnetycznym ma dyskretne orientacje określone przez magnetyczną liczbę spinową m s . Zmianę orientacji spinu w polu oscylującym prostopadle do stałego pola magnetycznego określa reguła wyboru m s= 1. Kwantowanie momentu pędu elektronu zostało zaobserwowane w pięknym doświadczeniu Sterna-Gerlacha. (dośw. 1922, Stern 1943) Doświadczenie Sterna-Gerlacha • skolimowana wiązka atomów Ag w próżni (st. podst.: 5 s 1 2 S 1/2 , l=0 ) • obserwacja obrazu wiązki na okienku aparatury • w niejednorodnym polu mgt. oddz. z dipolem mgt .: V oddz. = – • B dB F z cos( B , ) dz = – l oczekiwanie klasyczne (dla l 0 ) B 0 B=0 obserwowano: B 0 Wnioski: • kwantyzacja przestrzenna krętu, • możliwy pomiar atomowego momentu magnet. • dowód istnienia spinu ( l =0, a jednak 0) B=0 = l + s Doświadczenie Sterna-Gerlacha Eksperyment przeprowadzony został w 1922 roku w Niemczech przez Otto Sterna i Walthera Gerlacha. W czasie eksperymentu Stern był asystentem Maxa Borna na Uniwersytecie we Frankfurcie na Wydziale fizyki teoretycznej, a Gerlach by asystentem na tej samej uczelni ale na wydziale fizyki eksperymentalnej. [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
W trosce o komfort korzystania z naszego serwisu chcemy dostarczać Ci coraz lepsze usługi. By móc to robić prosimy, abyś wyraził zgodę na dopasowanie treści marketingowych do Twoich zachowań w serwisie. Zgoda ta pozwoli nam częściowo finansować rozwój świadczonych usług.
Pamiętaj, że dbamy o Twoją prywatność. Nie zwiększamy zakresu naszych uprawnień bez Twojej zgody. Zadbamy również o bezpieczeństwo Twoich danych. Wyrażoną zgodę możesz cofnąć w każdej chwili.